Σε συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό GK της Καθημερινής της Κυριακής ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ κ. Νίκος Αγγελόπουλος, έδωσε μια νέα διάσταση των αιτιών που έχουν οδηγήσει τον τουρισμό μας στη σημερινή του κατάσταση.
Σε ερώτηση του δημοσιογράφου για το έχει φταίξει τόσα χρόνια που από το γνωστό `σερβιτόροι της Ευρώπης" γίναμε επαίτες της Ευρώπης. ο κ. Αγγελόπουλος τόνισε ότι "Έφταιξαν πολλά και πολλοί. Για δεκαετίες η χώρα πορεύτηκε χωρίς στρατηγική, προσδεμένη σε προσωπικές πολιτικές κατά τα άλλα χαρισματικών προσωπικοτήτων. Γίνανε μεγάλα λάθη, παρεξηγήσεις και, ως χώρα, ως κοινωνία προσπαθήσαμε να προσαρμόσουμε την πραγματικότητα στις ιδεολογίες μας αντί να αντιμετωπίσουμε με γενναιότητα και πραγματισμό την πραγματικότητα. Δεν είναι μόνο η περίφημη φράση του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου που στιγμάτισε για πολλά χρόνια τον τουρισμό. Και ο αείμνηστος Ζολώτας αδυνατούσε να αντιληφθεί την ανάπτυξη της οικονομίας σε άξονες άλλους εκτός της βιομηχανίας. Ξοδέψαμε άπειρο χρόνο, ενέργεια και πόρους για να προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε την Ελλάδα σε βιομηχανική χώρα, με τα γνωστά αποτελέσματα. Η χώρα και κατΆ επέκταση ο τουρισμός ήταν για δεκαετίες υπό την επιρροή ιδεοληψιών και εν πολλοίς παραμένει. Τώρα όλοι λένε ότι ο τουρισμός αποτελεί την βαριά βιομηχανία της χώρας. Το ζήτημα βέβαια είναι αν οι πολιτικοί το εννοούν και τι κάνουν γιΆ αυτό."
Αναφορικά με την χάραξη μια μακροπρόθεσμης στρατηγικής για τον τουρισμό, που μένει μόνο στα λόγια εδώ και πολλά χρόνια, ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ αναρρωτήθηκε "Ποιος μακροπρόθεσμος σχεδιασμός;", και ανέφερε ότι "Το κρίσιμο είναι αν οι κυβερνήσεις, διαχρονικά, αυτό που λένε βερμπαλιστικά το εννοούν και το μετουσιώνουν σε πράξεις. Στην Ελλάδα αρκεί ένας απλός ανασχηματισμός για να ανατρέψει ριζικά την ακολουθούμενη πολιτική. Μόνο τα τελευταία χρόνια όπου λειτουργεί ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), από τον Τουρισμό έχουν περάσει 46 διαφορετικοί πολιτικοί προϊστάμενοι. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, ο καθένας εφαρμόζει την προσωπική του αισθητική για την προώθηση του τουριστικού προϊόντος και στην πράξη αδιαφορεί παντελώς για τον τουρισμό. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, βλέπουν το υπουργείο ως ένα μέσο για την προετοιμασία του επόμενου πολιτικού τους βήματος. Να βρούμε ένα νέο σλόγκαν και να μοιράσουμε τους κρατικούς πόρους σε νέες διαφημιστικές εταιρίες και σε μέσα προβολής. Πέραν τούτου ουδέν. Στον τουρισμό, οι κυβερνήσεις βάζουν συνήθως υπουργούς στη λογική άντε να τον βολέψουμε ή να τον ξεφορτωθούμε, είτε επειδή δεν είναι ευρύτερης εσωκομματικής αποδοχής, είτε γιατί είναι περιορισμένων δυνατοτήτων. Αυτό ίσχυε όσο υπήρχε το Υπουργείο Τουρισμού. Σήμερα ο τουρισμός δεν αποτελεί παρά ένα μικρό και παραμελημένο κομμάτι ενός υπουργείου με πολλές άλλες αρμοδιότητες.
Ο κ. Αγγελόπουλος στην συνέντευξη του τόνισε ότι η μεγαλύτερη αδυναμία του ελληνικού τουριστικού προϊόντος είναι η ταυτότητα. "Έχουμε μια ταυτότητα να δείξουμε στους ξένους; Ορισμένες φορές φοβάμαι ότι όχι μόνο δεν έχουμε να δείξουμε κάτι, αλλά την έχουμε χάσει τελείως. Η ταυτότητα είναι ένα σύνθετο προϊόν που δεν είναι μόνο ο Παρθενώνας και οι αρχαίοι μας πρόγονοι ή ότι είμαστε η κοιτίδα της Δημοκρατίας και άλλα τέτοια σπουδαία. Ταυτότητα είναι και το σουβλάκι, είναι και ο Ζορμπάς, ακόμα και ο ακραίος χαρακτηρισμός greek lovers. Όλα είναι. Είναι αυτά που προσδιορίζουν ένα προορισμό, που συνδέουν το χθες με ο σήμερα, που δίνουν ένα νόημα. Πρέπει απαραίτητα να επαναπροσδιορίσουμε την ταυτότητά μας και αυτό θέλει επαγγελματίες, ώστε να βάλουν όλα αυτά τα μικρά και μεγάλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στις σωστές αναλογίες και να βγάλουν μια ελκυστική ταυτότητα."
Από την άλλη πλευρά, ο κ. Αγγελόπουλος τονίζει ότι η Ελλάδα έχει εξαιρετική πρώτη ύλη για την τουριστική βιομηχανία. "τον ήλιο, τη θάλασσα και έναν ανεπανάληπτο νησιωτικό χαρακτήρα. Πρέπει να χτίσουμε, να επενδύσουμε γύρω από αυτά με συγκεκριμένους όρους. Η προβολή και η διαφήμιση είναι καθοριστικής σημασίας, αλλά προϋπόθεση για την επιτυχία είναι να έχεις ένα υψηλού επίπέδου προϊόν που προσφέρει αυτά που υπόσχεται. Ο τουρισμός είναι σαν ένα ρολόι ακριβείας: πρέπει να δουλέψουν όλα τα γρανάζια. Να έχεις τις υποδομές, τις υψηλής ποιότητας υπηρεσίες, την κατάλληλη προβολή και να δουλεύουν όλα συντονισμένα. Τι νόημα έχει να έχεις ξενοδοχεία 5 αστέρων αν δεν υπάρχει δρόμος για εύκολη πρόσβαση; Ποιος είναι ο ρόλος του ΕΟΤ σήμερα; Ανύπαρκτος, σπαταλά κρατικούς πόρους σε ασήμαντες εκδηλώσεις – δράσεις συνήθως στην εκλογική περιφέρεια του κάθε υπουργού. Τίποτα δεν θα γίνει αν συνεχίσουμε να λειτουργούμε με βάση το σήμερα – αύριο. Πρέπει απαραίτητα να δημιουργηθεί Υπουργείο Τουρισμού με διευρυμένες αρμοδιότητες ευθέως κατευθυνόμενο και ελεγχόμενο από το γραφείο του Πρωθυπουργού και να χαράξουμε στρατηγική με μακροχρόνιο ορίζοντα. Ας δούμε τι έκαναν οι Γάλλοι. Δημιούργησαν μια εταιρία με συμμετοχή δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με ανεξάρτητες δομές την οποία διοικούν τεχνοκράτες που δίνει συνεχώς εξαιρετικά αποτελέσματα. Εμείς ως ΣΕΤΕ, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου εκπονούμε μια μελέτη, η οποία βρίσκεται ήδη σε δημόσια διαβούλευση, με θέμα Ελληνικός Τουρισμός 2020. Ελπίζουμε να μπουν κάποια θέματα στη σωστή τους βάση και να δούμε πολιτικές που να εστιάζουν στο μέλλον και όχι στο σήμερα. Να μην έρχεται ο καθένας και να εφαρμόζει προσωπική πολιτική. Ή η τουριστική κατοικία να μην αποτελεί ευλογία για ένα κόμμα και κατάρα για το άλλο. Η τουριστική κατοικία είναι ένα προϊόν που πρέπει να μπει στη λογική του ελληνικού τουρισμού …εχθές. Όχι άναρχα ή με το μοντέλο της Κύπρου ή της Ισπανίας, αλλά να αναδείξουμε ένα νέο ελληνικό μοντέλο ποιότητας που θα σέβεται ταυτόχρονα τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής. Aλλη λογική στα νησιά άλλη στην Πελοπόννησο. Η τουριστική κατοικία να συνδέεται με υψηλής ποιότητας ξενοδοχειακές μονάδες ώστε να αναβαθμίζει το τουριστικό προϊόν. H προσέλκυση νέων τουριστών, μονιμότερου χαρακτήρα και υψηλότερης εισοδηματικής τάξης είναι αυτή που φέρνει εισόδημα στον τόπο, δημιουργεί θέσεις εργασίας και παράγεικοινωνικό πλούτο. Αλλά ακόμη και σήμερα οι αρμόδιοι πολιτικοί παραμένουν κολλημένοι σε ιδεοληψίες."
Σχετικά με την κρίση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα ο κ. Αγγελόπουλος πιστεύει ότι "Η κρίση στην Ελλάδα δεν είναι οικονομική. Είναι πολιτική, είναι κοινωνική, είναι ηθική, είναι αξιακή. Είναι η χρεοκοπία μιας πορείας δέσμιας ιδεοληψιών. Η οικονομική κρίση της Ελλάδας συνδέεται ελάχιστα με την οικονομική κρίση της Ευρώπης. Να μην τα συγχέουμε. Εμείς θα έπρεπε να είμαστε οι λιγότερο επηρεαζόμενοι από τη διεθνή κρίση, γιατί είμαστε μια σχεδόν κλειστή οικονομικά και επιπλέον έχουμε σταθερό τραπεζικό σύστημα, χωρίς έκθεση σε τοξικά και άλλα επικίνδυνα προϊόντα που οδήγησαν σε αδιέξοδο τις διεθνείς τράπεζες. Το πρόβλημά μας είναι το άρρωστο πολιτικό σύστημα. Αλλά πολύ άρρωστο. Όταν διαβάζεις ότι την παραμονή των εκλογών η τελευταία υπογραφή ενός υπουργού είναι να διορίσει 200 άτομα στην εκλογική του περιφέρεια, είναι να ντρέπεσαι. Οι συμπεριφορές αυτές έχουν ακουμπήσει τους πάντες και έχουν διαβρώσει την κοινωνία. Γιατί θέλει να πάει στο δημόσιο ο κόσμος; Όχι μόνο για τη μονιμότητα, αλλά γιατί οι μισθοί είναι υψηλότεροι, γιατί δουλεύει λιγότερο, γιατί οι συντάξεις είναι υψηλότερες αλλά και για πολλά άλλα. Η εύκολη λύση κυριαρχεί. Δεν ξέρω αν οι πολιτικοί διέφθειραν τους πολίτες ή αν οι πολίτες διέφθειραν τους πολιτικούς. Το ερώτημα αυτό θυμίζει το «αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα». Παλαιότερα δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Πολεμούσε ο κόσμος, αγωνίζονταν, είχε όνειρα. Η προκοπή ερχόταν μέσα από σκληρή δουλειά. Ακόμα και για να σπουδάσουν, πολλοί δούλευαν. Εγώ άρχισα τα μεταπτυχιακά μου στην Ελβετία και δούλευα τη νύχτα, ξεφόρτωνα τρένα. Χωρίς μόχθο δεν μπορείς να πετύχεις πολλά."
Τέλος, ο κ. Αγγελόπουλος τόνίσε ότι για το μέλλον της χώρας μας δεν είναι και πολύ αισιόδοξος. "Κάποιες στιγμές αναρωτιέμαι τι κάναμε τόσα χρόνια. Δεν κάναμε σπουδαία πράγματα. Το πρωί άκουγα στο τρίτο πρόγραμμα τη μουσική από το μπαλέτο Ζορμπάς του Θεοδωράκη και σκεφτόμουν: εμείς είχαμε τον Θεοδωράκη, τον Χατζιδάκη. Οι σημερινοί νέοι τι έχουν; Αλλά τους Χατζιδάκη – Θεοδωράκη τους δημιούργησε η εποχή μας. Δεν ήταν κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο και δημιουργούσαν αριστουργήματα. Η δημιουργία είναι μια δυναμική κατάσταση αλληλεπίδρασης. Αυτή η εποχή τι δημιουργεί; Η Ελλάδα πέρασε στην ιστορία της μέσα από καταστροφές και βγήκε δυνατότερη. Και τώρα είμαστε σε πόλεμο, ζούμε μια καταστροφή. Δεν θα είναι εύκολο, ούτε ανώδυνο. Ο πόλεμος έχει και θύματα. Ωστόσο βαθιά μέσα μου αισθάνομαι ότι και τούτη τη φορά θα βγούμε δυνατότεροι. Βγήκε πρόσφατα ο πρωθυπουργός και δήλωσε ότι δεν με ενδιαφέρει να επανεκλεγώ. Πρώτη φορά άκουσα με τεράστια αλλά ευχάριστη έκπληξη κάτι τέτοιο από πολιτικό. Τα μέτρα που έχουν ληφθεί είναι σκληρά. Ποτέ δεν έχει γίνει κάτι ανάλογο. Και όμως, βλέπεις ότι στον κόσμο υπάρχει μια προσμονή, υπάρχει μια ελπίδα, που όλοι, ή σχεδόν όλοι, ευχόμαστε να βγάλει την Ελλάδα με ένα νέο πρόσωπο. Πιο χαμογελαστό."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου