Τι κοινό έχουν το Βερολίνο και το Γιοχάνεσμπουργκ; Στη γερμανική πρωτεύουσα διεξήχθη το 2006 ο τελικός του παγκοσμίου κυπέλλου ποδοσφαίρου, το ίδιο θα συμβεί στη νοτιοαφρικανική μεγαλούπολη αυτό καλοκαίρι. Και οι δύο μητροπόλεις με διαφορά τεσσάρων ετών έχουν την τιμή να φιλοξενήσουν αυτή τη μεγάλη αθλητική διοργάνωση.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό που τους ενώνει. Τα τελευταία χρόνια στο Γιοχάνεσμπουργκ αναπτύσσεται ένα είδος τουρισμού μνήμης, όπως συμβαίνει χρόνια στο Βερολίνο. Όπως θεωρείται επιβεβλημένο κάποιος που επισκέπτεται τη γερμανική πόλη να πηγαίνει και στο Μουσείο του Ολοκαυτώματος , έτσι τα τελευταία χρόνια είναι αδιανόητο όποιος βρεθεί στο Γιοχάνεσμπουργκ να μην επισκεφθεί το μουσείο του Απαρτχάιντ. Ένα ταξίδι στο οδυνηρό παρελθόν.
Μόνο όταν βρεθεί κάποιος σε αυτό το χώρο, ένα κτίριο που εγκαινιάστηκε το 2001, είναι δυνατόν να καταλάβει το ανεξήγητο, το παράλογο της πολιτικής φυλετικού διαχωρισμού που βασίλευε στη Νότια Αφρική από το 1948 έως το 1994, οπότε διεξήχθησαν οι πρώτες δημοκρατικές εκλογές και χρίστηκε πρόεδρος ο Νέλσον Μαντέλα .
Από τη στιγμή που ο τουρίστας θα βρεθεί στο ταμείο του μουσείου δέχεται μια μπουνιά στο στομάχι. Το εισιτήριο που θα πάρει είναι ανάλογο με το χρώμα του, δηλαδή αν είναι μαύρος ή λευκός. Στη συνέχεια βρίσκεται αντιμέτωπος με δύο διαφορετικές πόρτες, στη μία η πινακίδα γράφει «λευκοί» στην άλλη «όχι λευκοί». Πρέπει να κατευθυνθεί στο εσωτερικό ανάλογα με το χρώμα του δέρματός του. Μια εμπειρία συγκλονιστική που δίνει μόνο μια μικρή ιδέα για τις καθημερινές ταπεινώσεις που βίωναν εκατομμύρια άνθρωποι εξαιτίας του Απαρτχάιντ. Στην πρώτη αίθουσα τις δύο κατηγορίες τουριστών χωρίζει ένα πλέγμα… θα ξαναβρεθούν όλοι μαζί στη δεύτερη αίθουσα. Εκεί αρχίζει η περιήγηση στα εκθέματα που γεμίζουν τις 22 αίθουσες του μουσείου και θυμίζουν μεγάλες στιγμές του αγώνα κατά του Απαρτχάιντ. Φωτογραφίες και μαγνητοταινίες ανάμεσά τους η τελευταία συνέντευξη του Νέλσον Μαντέλα, ανθρώπου – συμβόλου για τη Νότια Αφρική, πριν τη σύλληψή του. Υπάρχει και ένα παγκάκι όπου πάνω αναγράφεται «Μόνο για Ευρωπαίους» …
Στο τέλος της επίσκεψης, η πλειοψηφία των επισκεπτών νιώθουν συγκλονισμένοι. Πολλοί από αυτούς, άνθρωποι που έζησαν το βάρβαρο καθεστώς, ξεσπούν σε κλάματα.. Οι υπεύθυνοι του Μουσείου τους παρηγορούν λέγοντας πως όσα έζησαν ανήκουν πια στο μουσείο και πως ο εφιάλτης τελείωσε. Για να μην ξεχαστεί όμως… το Μουσείο για το Απαρτχάιντ διοργανώνει εκπαιδευτικά προγράμματα μνήμης για τη νέα γενιά των νοτιοαφρικανών. Για να μην περάσουν στη λήθη οι αγώνες των συνομηλίκων τους χρόνια πριν, όπως η εξέγερση το 1976 στο Σοβέτο, όπου πρωταγωνίστησαν μαθητές γυμνασίου. Το Σοβέτο, μια από τις σημαντικότερες περιοχές την περίοδο του Απαρτχάιντ, είναι από τα σημεία που κάποιος πρέπει να επισκεφθεί όταν βρεθεί στο Γιοχάνεσμπουργκ καθώς εκεί βρίσκεται και το σπίτι του Μαντέλα το οποίο έχει μετατραπεί σε μουσείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου